“HET LEED WAT DATEN HEET” is een verzameling hilarische, ongemakkelijke en soms ontroerende verhalen van vrouwen die na jaren single te zijn geweest weer gaan daten. Van mislukte blind dates en onhandige eerste ontmoetingen tot onverwachte romantische chaos—deze verhalen laten zien dat daten na je 40e een ware achtbaan kan zijn. Of het nu gaat om een man die zijn moeder meebrengt, een date die mysterieuze allergieën krijgt, of een diner dat eindigt met een verrassende ontsnapping—alles komt voorbij.
Met veel humor, zelfspot en herkenbare situaties biedt deze pagina een luchtige kijk op de moderne datingwereld. Perfect voor iedereen die ooit een ongemakkelijke date heeft gehad (of eraan denkt om weer te gaan daten)! 😄❤️
We beginnen met het verhaal van Saskia (45) en haar date Roel.
De Date van Het Jaar (Of Niet?)
Saskia stond voor de spiegel en bekeek zichzelf kritisch. 45 jaar, vrijgezel en weer aan het daten. Wie had dat gedacht? Ze trok haar buik in – niet dat het hielp – en zuchtte diep. Het was járen geleden dat ze op een date was geweest, en ze voelde zich net een puber die zich klaarmaakte voor haar allereerste afspraakje.
Ze had Roel via een vriendin leren kennen. “Leuke vent, beetje kaal, maar wel humor!” had haar vriendin Annemiek geroepen terwijl ze een glas wijn achterover sloeg. Humor was belangrijk, toch? En kalend… ach, ze had liever een man met een goed gevoel voor humor dan met een volle haardos en het karakter van een deurmat.
De Grote Voorbereiding
Na drie verschillende outfits, zeven keer twijfelen of hakken een goed idee waren (ze was al lang genoeg om als menselijke lantaarnpaal door het leven te gaan), en één paniekaanval later, was ze klaar.
Ze had gekozen voor een simpele maar elegante jurk. Niet te sexy – het moest niet lijken alsof ze wanhopig was – maar ook niet te saai, want ze wilde er wel een beetje aantrekkelijk uitzien. Een beetje make-up, haar in de krul en een subtiele parfumwolk later stapte ze de deur uit, op weg naar het restaurant waar ze Roel zou ontmoeten.
De Eerste Indruk
Toen ze het restaurant binnenliep, speurde ze de ruimte af. En daar zat hij. Roel.
Annemiek had niet gelogen. Hij was kaal. Maar hij lachte breed, en dat was een goed teken. Zijn blauwe overhemd zat strak om zijn iets te grote buik, en zijn schoenen glommen alsof ze zojuist een poetsbeurt hadden gekregen.
“Saskia!” riep hij enthousiast terwijl hij opstond. Hij wilde haar drie zoenen geven, maar zij mikte op een hand, waardoor ze eindigden in een ongemakkelijke combinatie van een halve knuffel en een botsing met zijn schouder.
“Eh, nou, dat ging soepel!” lachte Roel.
Saskia lachte zenuwachtig mee. “Ja, nou ja, wie heeft ooit die drie-zoenen-regel bedacht?!”
“Waarschijnlijk dezelfde persoon die besloten heeft dat vrouwen op hakken moeten lopen,” grinnikte Roel terwijl hij naar haar voeten keek.
Saskia voelde zich al iets meer op haar gemak. Humor, check!
Het Gesprek
Ze namen plaats en bestelden een drankje. Roel koos een biertje, Saskia een witte wijn.
“Ik moet toegeven,” begon Roel, “het is een tijdje geleden dat ik een date heb gehad.”
Saskia grinnikte. “Nou, dat hebben we gemeen. De laatste keer dat ik op een date ging, was WhatsApp nog niet eens uitgevonden.”
Roel lachte. “Dus je stuurde nog SMS’jes met ‘grtz’ en ‘c u l8r’?”
“Precies! En dan hopen dat je binnen die 160 tekens blijft.”
Ze hadden meteen een klik. Het gesprek ging over van alles: gênante jeugdherinneringen, hun haat-liefdeverhouding met sporten (“ik sport… met tegenzin”), en hoe moderne technologie daten een stuk ingewikkelder had gemaakt.
“Heb je weleens Tinder geprobeerd?” vroeg Roel.
Saskia rolde met haar ogen. “Eén keer. Ik matchte met een man die er op zijn foto’s uitzag als een jonge George Clooney, maar in het echt leek hij meer op… nou ja… een versleten leren bank.”
Roel lachte zo hard dat hij bijna zijn bier omstootte.
Het Eten en de Rampzalige Pasta
Het eten werd geserveerd. Saskia had gekozen voor pasta, een beslissing die ze binnen drie minuten zou betreuren.
Roel zat tegenover haar een sappige biefstuk te snijden, terwijl Saskia worstelde met een sliert spaghetti die maar niet netjes in haar mond wilde verdwijnen. Ze probeerde het met haar vork op te rollen, maar het leek alsof de spaghetti een eigen wil had en besloot om op slipgevaarlijke wijze van haar bestek te glijden.
En toen gebeurde het.
Ze wilde een hap nemen, maar de spaghetti was langer dan verwacht en schoot met een sierlijke boog tegen haar kin en vervolgens op haar jurk.
Roel keek haar even verbaasd aan. Saskia keek naar haar jurk. En toen naar Roel.
“Ik eh… denk dat ik de eerste date-mode al geactiveerd heb,” zei ze met een rood hoofd.
Roel proestte het uit. “Geen zorgen, ik ben een man. We merken dat soort dingen toch niet op.”
Ze lachten samen en Saskia voelde zich weer wat minder opgelaten.
Het Moment van Waarheid
Na het eten bleven ze nog even zitten met een drankje. Het was gezellig, en Saskia voelde zich oprecht op haar gemak.
Toen kwam de onvermijdelijke vraag: de rekening.
Roel trok zijn portemonnee. “Zal ik betalen?”
Saskia schudde haar hoofd. “Nee joh, we delen gewoon!”
Roel keek haar even aan en grijnsde. “Heel modern van je.”
Saskia knipoogde. “Ja, nou ja, ik moet wel. Ik heb geen tweede date-budget.”
Roel lachte. “Nou, laten we dan maar zorgen dat er een tweede date komt.”
Saskia voelde een blos op haar wangen. “Dat klinkt als een goed idee.”
De Afscheidszoen (Of Toch Niet?)
Ze liepen samen naar buiten. Het was fris, maar niet onaangenaam. Even was het stil.
Roel keek haar aan. “Ik vond het echt gezellig.”
Saskia glimlachte. “Ik ook.”
En toen kwam het ongemakkelijke moment: de vraag of er een zoen kwam of niet.
Roel deed een lichte beweging naar voren. Saskia twijfelde. Moest ze…? Zou ze…?
Maar voordat er iets kon gebeuren, klonk er een hard geluid.
HIK!
Roel keek haar verbaasd aan. Saskia sloeg haar handen voor haar mond. De wijn, het lachen, de spanning – alles had zich verzameld in één gigantische hik.
Roel keek haar even aan en barstte toen in lachen uit. “Nou, dat was… charmant.”
Saskia lachte ook, haar schaamte verdwijnt. “Ja, ik weet het. Ik ben gewoon een natuurtalent in eerste dates.”
Roel schudde lachend zijn hoofd. “Zullen we dit snel nog eens doen?”
Saskia knikte enthousiast. “Ja, maar dan zonder pastavlekken en hikken.”
Roel grijnsde. “Ik beloof niks.”
Met een brede glimlach liep Saskia naar haar auto. Oké, haar eerste date na jaren was misschien niet perfect gegaan. Maar hij was wel leuk. En dat was een goed begin.
Wil jij meer grappige verhalen lezen? Laat dan een reactie achter en deel je eigen date-avonturen! 😄❤️
